به گزارش خبر۲۴،در ۲۴ ساعت گذشته، شاهد اجرای یک «چیدمان چندلایه عملیات روانی» علیه ساختار جمهوری اسلامی ایران بودیم که در آن، «ترکیبی از شایعات اجتماعی، امنیتی، سایبری و منطقه‌ای» برای تخریب بنیان‌های اعتماد عمومی، انسجام ملی و اقتدار حاکمیتی به کار گرفته شده است.
جنگ روایت در حوزه اجتماعی ـ حقوقی
-اعتراضات سبزوار به قطعی برق با تاکتیک «بزرگ‌نمایی رویدادهای کوچک» وارد فاز رسانه‌ای شد. القای فروپاشی زیرساختی در شهرهای کوچک، هدف‌گذاری روی افکار عمومی طبقه متوسط و حاشیه‌ای را دنبال می‌کرد. این پروژه، با برجسته‌سازی ناکارآمدی دولت، به‌دنبال تسری ناامیدی از مرکز به پیرامون است.
-پرونده علی یونسی نیز در مسیر بازتولید «روایت فرسوده» حبس خودسرانه و دادرسی غیرعادلانه قرار گرفت. عدم شفاف‌سازی به‌موقع و سکوت نهادهای قضایی، بستر بهره‌برداری رسانه‌های ضدایرانی را فعال ساخت و شایعه را به ابزاری برای «جنگ مشروعیت حقوقی» تبدیل کرد.
امنیتی ـ شناختی؛ القای نفوذ و فروپاشی درونی
-طرح ادعای بازداشت‌های گسترده پس از آتش‌بس با اسرائیل، تاکتیکی کلاسیک در «انتقال میدان درگیری از جغرافیای خارجی به فضای داخلی» است. این خط، با هدف القای بازگشت سیاست سرکوب، همزمان مخاطب داخلی و نهادهای بین‌المللی حقوق بشری را هدف قرار داده است.
– شایعه انفجار در قم و آتش‌سوزی در انزلی نیز بخشی از الگوی «ادراک‌سازی ناامن‌سازی فضای ملی» هستند. از یک‌سو، قم به‌عنوان کانون ایدئولوژیک نظام هدف قرار گرفت و از سوی دیگر، بازار انزلی به‌مثابه گسل اقتصادی و معیشتی فعال شد.
جنگ ژئوپلیتیکی و سایبری؛ حمله به اقتدار منطقه‌ای و اقتصادی
-خبر حمله به بندر الحدیده با ادعای دخالت ایران، در چارچوب «ایران‌هراسی منطقه‌ای» و «القای ناکارآمدی در پشتیبانی از جبهه مقاومت طراحی شد. این خط، همزمان به ارکان «اقتدار برون‌مرزی» ایران و اعتماد بدنه مقاومت حمله می‌کند.
– در ماجرای منتسب به حسین شمخانی، «نقطه‌زنی دقیقی به گسل فساد و رانت» صورت گرفت. این تاکتیک، تداوم الگوی «ساختن چهره‌های دوگانه» از نخبگان امنیتی و سیاسی کشور است که در سال‌های اخیر با هدف زدودن مشروعیت تاریخی-حاکمیتی پیگیری می‌شود.
– «شایعه نابودی اطلاعات بانک سپه» نیز با ادبیات القای فروپاشی زیرساخت دیجیتال ملی طراحی شد. در این خط، تمرکز اصلی بر «بی‌دفاعی نظام در برابر تهدیدات نسل چهارم جنگ سایبری» و ایجاد وحشت اقتصادی در طبقه سرمایه‌گذار داخلی است.
معماری جنگ شناختی بر سه لایه
۱. لایه عاطفی ـ روانی:
تمرکز بر تولید احساس بی‌پناهی، ترس، بی‌اعتمادی و ناامیدی در لایه‌های مختلف جامعه؛ از فعال مدنی تا کسبه بازار و خانواده‌های مذهبی.
۲. لایه ادراکی ـ روایتی:
ساخت یک «واقعیت موازی» از فروپاشی امنیتی و اقتصادی، با اتکا به شایعات پراکنده، برای جایگزینی برداشت اجتماعی از وضعیت کشور.
۳. لایه گفتمانی ـ شناختی:
هدف نهایی، ایجاد «خط انفصال ادراکی» بین مردم و نظام، از طریق نابودسازی تدریجی مؤلفه‌های اعتماد ساختاری، در سه حوزه: عدالت، اقتدار و کفایت.
