به گزارش خبر۲۴،در روزهای اخیر، گروهی از نویسندگان و فعالان رسانه‌ای با انتشار گزارشی مستند، «نیویورک تایمز» را به جانبداری ساختاری از اسرائیل و پنهان‌کاری در ارتباطات مالی و شخصی برخی خبرنگاران و مدیران خود با نهادهای حامی رژیم صهیونیستی متهم کرده‌اند.
این گروه که خود را «نویسندگان علیه جنگ غزه» معرفی می‌کنند، ضمن صدور بیانیه‌ای صریح، نیویورک تایمز را شریک نسل‌کشی در غزه و بلندگوی امپریالیسم آمریکا خوانده‌اند. آنها می‌گویند پوشش خبری این رسانه، مسیر هموارسازی برای جنایات جنگی اسرائیل را فراهم کرده و اجماع نخبگان جهانی را حول سیاست خارجی واشنگتن شکل می‌دهد.
لابی‌گری و سانسور در نیویورک تایمز
در پرونده منتشرشده، ارتباطات گسترده مادی و ایدئولوژیک برخی از کارکنان این رسانه با دولت و ارتش اسرائیل و گروه‌های لابی‌گر صهیونیستی به تفصیل تشریح شده است.
این گزارش افشا می‌کند که چگونه دبیران خبری «نیویورک تایمز» به خبرنگاران خود دستور داده‌اند از به‌کارگیری اصطلاحاتی مانند «نسل‌کشی»، «پاک‌سازی قومی» و حتی «فلسطین» اجتناب کنند، گامی که منتقدان آن را نقض آشکار اصول اخلاقی روزنامه‌نگاری و الگویی از استانداردهای دوگانه نژادپرستانه می‌دانند.
همصدایی با امپریالیسم و سرکوب روایت فلسطینی
کارشناسان و نهادهای حقوق بشری طی سال‌های اخیر بارها رسانه‌های جریان اصلی غرب را متهم به تحریف و پنهان‌سازی جنایات اسرائیل کرده‌اند. مطالعه‌ای در ژانویه ۲۰۲۴ نشان داده است که رسانه‌هایی چون نیویورک تایمز و واشنگتن پست پوشش خبری‌شان نسبت به جنگ غزه جهت‌دار بوده و نژادپرستی علیه مسلمانان را کم‌اهمیت جلوه داده‌اند.
از سوی دیگر، خبرنگاران بی‌بی‌سی و سی‌ان‌ان نیز در گفتگو با الجزیره اذعان کرده‌اند که تحریریه‌هایشان در قبال فشارهای اسرائیل مماشات می‌کنند و تلاش دارند افراط‌های این رژیم را کم‌اهمیت نشان دهند.
واکنش جامعه مدنی و ضرورت شفافیت رسانه‌ای
ائتلاف «نویسندگان علیه جنگ غزه» که متشکل از نویسندگان و فعالان هنری است، در هفته‌های اخیر تجمعات اعتراضی متعددی را در مقابل ساختمان نیویورک تایمز برگزار کرده است. آنها از این رسانه به‌عنوان «جنایات جنگی نیویورکی» یاد می‌کنند و خواستار افشای کامل پیوندهای مالی و ایدئولوژیک آن با رژیم اسرائیل هستند.
این گروه تأکید می‌کند که رسانه‌های اصلی با پنهان‌کاری درباره وابستگی‌های خبرنگاران و مدیران‌شان، از اصول بی‌طرفی و شفافیت عدول کرده‌اند و به ابزاری برای مشروعیت‌بخشی به سیاست‌های اشغالگرانه تبدیل شده‌اند.
در مجموع می توان گفت، تجربه پوشش خبری جنگ غزه توسط «نیویورک تایمز» نمونه‌ای شاخص از تاثیر لابی‌گری، فشارهای سیاسی و محدودیت‌های رسانه‌ای در شکل‌دهی روایت‌های غالب جهانی است. این پرونده، ضرورت بازنگری در اخلاق حرفه‌ای، شفافیت ارتباطات رسانه‌ای و مقابله با استانداردهای دوگانه را بیش از پیش برجسته می‌سازد.
