به گزارش خبر۲۴،رژیم صهیونیستی، در ادامه سیاست‌های تجاوزکارانه و ضدبشری خود علیه مردم فلسطین، اخیراً طرحی موسوم به «شهر بشر دوستانه» را در دستور کار قرار داده است. این طرح، که در ظاهر با ادعای حمایت از غیرنظامیان مطرح شده، در حقیقت نقشه‌ای برای تخلیه اجباری نوار غزه و ایجاد یک اردوگاه عظیم بازداشت جمعی در منطقه رفح، بین محورهای موراگ و فیلادلفیا، است.
بر اساس گزارش‌ها، این طرح در مرحله نخست قصد دارد حدود 600 هزار فلسطینی را به این اردوگاه منتقل کند، اما هدف نهایی آن آوارگی کل جمعیت 2.1 میلیون نفری غزه و حتی گسترش این سیاست به کرانه باختری است. این پروژه، که به گفته کارشناسان حقوقی نقض آشکار قوانین بین‌المللی و مصداق جنایت جنگی است، با واکنش‌های تند جامعه جهانی و گروه‌های فلسطینی مواجه شده است.
ابعاد طرح و اهداف پنهان رژیم صهیونیستی
بررسی ها نشان می هد که رژیم صهیونیستی با این طرح به دنبال دستیابی به چند هدف کلیدی است:
1- جداسازی غیرنظامیان از نیروهای مقاومت: این طرح با هدف شناسایی و تفکیک غیرنظامیان از رزمندگان مقاومت، به‌ویژه اعضای حماس، طراحی شده است. این اقدام نه‌تنها نقض حقوق بشر، بلکه تلاشی برای تضعیف ساختار مقاومت فلسطین است.
2- کنترل کمک‌های بشردوستانه: رژیم صهیونیستی مدعی است که این اردوگاه برای توزیع کمک‌های بشردوستانه ایجاد می‌شود، اما در واقع، هدف اصلی جلوگیری از دسترسی حماس به این کمک‌هاست. این در حالی است که گزارش‌های سازمان ملل نشان می‌دهد رژیم صهیونیستی خود مانع اصلی ورود کمک‌های بشردوستانه به غزه بوده و این سیاست را به ابزاری برای گرسنگی دادن به غیرنظامیان تبدیل کرده است.
3- آوارگی و اخراج اجباری: جنجالی‌ترین هدف این طرح، تشویق یا واداشتن فلسطینیان به مهاجرت به خارج از غزه است. این سیاست، که منتقدان آن را «پاکسازی قومی» می‌خوانند، با ایجاد شرایط غیرانسانی در اردوگاه و محروم کردن ساکنان از حق بازگشت به خانه‌هایشان، به دنبال تغییر بافت جمعیتی غزه و حتی کرانه باختری است.
چالش‌های اجرای طرح و واکنش‌ها
اجرای طرح «شهر بشر دوستانه» با موانع متعددی روبه‌روست که آن را به پروژه‌ای غیرعملی و پرهزینه تبدیل کرده است:
– بار مالی سنگین: برآوردها نشان می‌دهد که هزینه اجرای این طرح بین 10 تا 20 میلیارد شِکِل (حدود 2.7 تا 5.5 میلیارد دلار) است. بتسالل اسموتریچ، وزیر دارایی رژیم صهیونیستی، تخصیص بودجه اولیه را بررسی کرده و ادعا می‌کند که کشورهای عربی در مراحل بعدی به این پروژه خواهند پیوست. اما این ادعا با توجه به مخالفت‌های گسترده بین‌المللی و منطقه‌ای، غیرواقع‌بینانه به نظر می‌رسد.
– مخالفت‌های داخلی در رژیم صهیونیستی: ایال زمیر، رئیس ستاد کل ارتش رژیم صهیونیستی، این طرح را غیرواقع‌گرایانه و فاقد مبنای عملیاتی خوانده و هشدار داده که بدون استراتژی مشخص برای مدیریت این حجم از جمعیت (تأمین آب، غذا، خدمات بهداشتی و درمانی)، این پروژه به فاجعه‌ای انسانی منجر خواهد شد. پرسش‌های بی‌پاسخ درباره مدیریت اردوگاه – آیا طوایف مخالف حماس، سازمان‌های بین‌المللی یا ائتلافی از بازیگران مختلف مسئول خواهند بود؟ – همچنان حل‌نشده باقی مانده است.
– مخالفت حماس و مذاکرات دوحه: حماس در مذاکرات دوحه قاطعانه این طرح را رد کرده و بر خروج کامل نیروهای صهیونیستی از محور موراگ به‌عنوان پیش‌شرط هرگونه آتش‌بس تأکید دارد. به گفته امیر بحبوط، روزنامه‌نگار وبگاه والا، حماس معتقد است تداوم حضور نظامی رژیم صهیونیستی در این محور، کلید موفقیت طرح آوارگی اجباری است. حماس همچنین هرگونه توافقی که منجر به آوارگی فلسطینیان شود را غیرقابل‌قبول می‌داند و خواستار پایان دائمی جنگ و عقب‌نشینی کامل اشغالگران از غزه است.
محکومیت جهانی و اتهام جنایت جنگی
طرح «شهر بشر دوستانه» با موجی از انتقادات بین‌المللی مواجه شده است. یوآو شانیه، رئیس بخش حقوق بین‌الملل دانشگاه عبری قدس اشغالی، این طرح را نقض آشکار قوانین بین‌المللی و مصداق جنایت جنگی توصیف کرده و هشدار داده که انتقال اجباری ساکنان یک منطقه جنگی می‌تواند جبهه حقوقی جدیدی علیه رژیم صهیونیستی باز کند. حتی مقامات سابق رژیم صهیونیستی مانند یائیر لاپید و ایهود اولمرت این طرح را به‌عنوان «اردوگاه کار اجباری» محکوم کرده و آن را بخشی از پروژه پاکسازی قومی خوانده‌اند.
سازمان ملل و نهادهای امدادی بین‌المللی نیز همکاری با این طرح را رد کرده و آن را مغایر با اصول بشردوستانه دانسته‌اند. آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل، از اختلال در نظام کمک‌رسانی بشردوستانه ابراز نگرانی کرده و خواستار آتش‌بس فوری و بدون قید و شرط شده است. همچنین، کاروان جهانی به‌سوی غزه، متشکل از نهادهای حقوق بشری از 80 کشور، برای شکستن محاصره انسانی غزه و توقف این طرح اقدام به سازماندهی کرده است.
تکرار جنایت در نقاب انسان‌دوستی
طرح «شهر بشر دوستانه» نه‌تنها تلاشی برای مشروعیت‌بخشی به سیاست‌های اشغالگری و آوارگی اجباری است، بلکه ادامه‌دهنده همان استراتژی رژیم صهیونیستی در طول دهه‌های گذشته است که با محاصره غزه، تخریب زیرساخت‌ها و ایجاد بحران‌های انسانی، فلسطینیان را به ترک سرزمین خود وادار کرده است. این طرح، که به بهانه کمک‌رسانی مطرح شده، در واقع ابزاری برای تداوم اشغال، تضعیف مقاومت و تغییر بافت جمعیتی منطقه است. ادعای رژیم صهیونیستی مبنی بر «خروج داوطلبانه» فلسطینیان، در حالی مطرح می‌شود که ساکنان این اردوگاه اجازه خروج از آن را جز برای مهاجرت به خارج از غزه نخواهند داشت، واقعیتی که این پروژه را به «اردوگاه حبس جمعی» تبدیل می‌کند.
در این میان باید گفت که طرح «شهر بشر دوستانه» رژیم صهیونیستی، با وجود نقاب انسان‌دوستانه‌اش، چیزی جز نقشه‌ای برای پاکسازی قومی و آوارگی اجباری فلسطینیان نیست. این طرح نه‌تنها با قوانین بین‌المللی در تعارض است، بلکه با مخالفت‌های گسترده داخلی و بین‌المللی، از جمله از سوی حماس، سازمان ملل و حتی برخی مقامات صهیونیست، مواجه شده است. در حالی که مذاکرات دوحه به بن‌بست رسیده و رژیم صهیونیستی به تشدید محاصره و فشار بر غیرنظامیان ادامه می‌دهد، جامعه جهانی موظف است با قاطعیت در برابر این جنایت جنگی ایستادگی کند و مانع از تکرار فجایع تاریخی در غزه و کرانه باختری شود.
